Podstawę tych teorii stanowi analiza ruchu Rudolfa Labana – Laban Movement Analysis (LMA) . Jest to całościowy system, oparty na założeniu, że sposób, w jaki się poruszamy, odzwierciedla i wpływa na sposób, w jaki przeżywamy życie. System ten sprzyja obserwacji ruchu i rozumieniu języka ciała, co znajduje ogromne zastosowanie w pracy terapeutycznej. Opracowany został w początkach XX wieku przez wybitnego choreografa Rudolfa Labana i jest stale udoskonalany przez jego najbardziej zaawansowanych praktyków. Największy wkład w rozwój tej dziedziny maja niewątpliwie Warren Lamb i Irmgard Barttenieff. Rozszerzenie teorii Labana o tzw. Podstawy Bartenieff (Bartenieff Fundamentals) spowodowało, że obecnie stosuje się nazwę – LBMS (Laban Bartenief fMovement System) podkreślającą połączenie pracy i wkładu obu autorów w dziedzinę.

W analizie ruchu wyodrębniamy 4 główne kategorie: CIAŁO, WYSIŁEK, KSZTAŁT i PRZESTZREŃ. Analiza i opis ruchu związany z poszczególnymi aspektami może przynieść odpowiedzi/ hipotezy związane z pytaniami na temat funkcjonowania osoby zarówno w swoim wewnętrznym świecie jak w środowisku zewnętrznym, w relacjach.

Zastosowanie analizy ruchu w psychoterapii tańcem i ruchem, daje zatem możliwość pozbawionego oceny, opisowego sposobu obserwacji i notowania ruchu pacjenta. Klarowne staja się preferencje przestrzenne i wzorce ruchowe. To wszystko dostarcza dodatkowych informacji i pomaga doprecyzować cele terapii oraz zastosować adekwatne interwencje ruchowe.