Umiejętność  budowania / rozwijania relacji to jeden z najważniejszych elementów determinujących skuteczność każdej pracy z grupą. Zarówno terapeuta jak i trener pracujący z ciałem, tańcem i ruchem ma bardzo uprzywilejowaną sytuację w tym względzie gdyż może czerpać z rozszerzonego zasobu narzędzi do budowania dobrej relacji z klientami i między nimi. Ma do dyspozycji ogromne bogactwo działań i doświadczeń ruchu w relacji, dostrajania, odzwierciedlania, reagowania ruchem na akcję drugiej osoby, synchronię i wiele innych.

Jaką informację niesie ruch klienta? Co mówi postawa jego ciała?
W jaki sposób historia klienta przeniknęła do jego preferencji ruchowych?
Obserwacja ruchu ma zastosowanie w diagnozie i służy lepszemu rozumieniu trudności i problematyki z jaką zmagają się nasi klienci. Pozwala na stawianie hipotez, które mogą być sprawdzane z odczuciami klientów a także może być bazą do twórczego procesu, zwiększania świadomości ciała i integracji umysł-ciało.

Ta część kursu będzie wprowadzeniem do dwóch głównych systemów opisujących ruch człowieka z których korzysta DMT: Laban Bartenieff Movement System, a także rytmów rozwojowych Judith Kestenberg. Zajęcia będą okazją do doświadczania jakości ruchowych związanych z różnymi etapami rozwojowymi i łączenia ich z tematami psychologicznymi.

Spontanicznie tworzone formy oparte na procesie twórczym, takie jak i rysunek czy działanie ruchowo-taneczne, aktywują prawą i lewą półkulę mózgu. W ten sposób dają dostęp do intuicji i twórczości, ale również do analizy i możliwości opisania swojego przeżycia słowami.

Stymulują także pamięć ciała otwierając drogę do tego, co nieświadome, a poprzez refleksję nad tym doświadczeniem umożliwiają poszerzenie świadomości i wgląd.

Emocje zakorzenione w ciele, uwrażliwiają na pewne aspekty danej sytuacji, stanowią wskazówkę do działania i podejmowania decyzji. Rozpoznanie i nazwanie emocji następuje w wyniku integracji funkcji fizjologicznych, poznawczych i pamięci.

Dlatego DMT jest metodą dającą ogromne możliwości do eksplorowania, wyrażania, oswajania trudnych czy czerpania z ożywczej siły swobodnego przeżywania pozytywnych emocji, które mogą być „światełkiem w tunelu’ w pracy ze stresującymi tematami. Ucieleśnienie różnych stanów emocjonalnych i kreatywne ich wyrażanie będzie drogą do harmonijnego kontaktu z całą gamą uczuć.

Metafora może być włączana do procesu rozwojowego i terapeutycznego w wielu formach, a rozszerzając potencjalne pole wglądu, wspiera realizację różnych celów. Jedna z pionierek i badaczek DMT – Claire Schmais – zaliczyła symbolikę i metaforę do grupy głównych czynników terapeutycznych w tej dziedzinie, nazywając je: pomostami między ludźmi, między doświadczeniem wewnętrznym a zewnętrznym, a także między historią osobistą i obrazami uniwersalnymi.

Podczas tego modułu kursanci będą poznawać, analizować i doświadczać możliwości postrzegania ciała, ruch, tańca poprzez zawarte w nich metaforyczne komunikaty. Skupienie się na ekspresyjnym języku ruchu, umożliwi pogłębienie świadomości symboliki ciała, postawy, gestu oraz działań ruchowych jak i związanych z nimi myśli, odczuć i znaczeń.

Optymalny plan warsztatów, dostosowany do potrzeb konkretnej grupy, zawierający elementy edukacyjne i treningowe wymaga uwzględnienia wielu czynników. 

Poznanie zasad budowania scenariuszy warsztatów rozwojowych pomoże stworzyć bezpieczną przestrzeń dla uczestników do uczenia się i rozwoju. Uporządkowanie wiedzy na temat rodzajów technik pracy grupowej (werbalnych i niewerbalnych), znaczenia podsumowań i omówień pozwoli na zastosowanie ich w poszczególnych etapach rozwoju grupy. Szkolenie to będzie też okazją do opracowania sposobów radzenia sobie z sytuacjami trudnymi, konfliktowymi (znaczącymi) w pracy z ludźmi.

Moduł oparty o metodę Ruchu Autentycznego, która rozwinęła się w wyniku powiązania wywodzącej się z tańca współczesnego improwizacji ruchowej z niektórymi koncepcjami Junga.

Praktyka Ruchu Autentycznego pozwala na zgłębianie procesów nieświadomych, uzyskanie wglądu we własne emocje, myśli i zachowania. Jednocześnie uczy patrzenia na samego siebie i na innych w sposób empatyczny, pozbawiony oceny, krytyki czy porównywania, co sprzyja budowaniu poczucia własnej wartości.