Relacja terapeutyczna to jeden z najważniejszych elementów determinujących skuteczność każdej terapii. Niewątpliwie bez zaistnienia wystarczająco dobrej relacji, proces terapeutyczny nie mógłby się rozwijać, stanowi ona bowiem bazę wszelkich interwencji. Relacja terapeutyczna nawiązana z terapeutą zawsze sprzyja procesowi rozwoju. Terapeuta jest tym bardziej gotowy do zaproponowania autentycznej i leczącej relacji pacjentowi, im lepszą ma relację z samym sobą, a więc też ze swoim ciałem. Poczucie siebie, osadzenie w ciele, empatia kinestetyczna, świadomość swoich reakcji, preferencji, jest tu doskonałą bazą.
Między innymi dzięki temu, terapeuta tańcem i ruchem ma bardzo uprzywilejowaną sytuację, gdyż może czerpać z rozszerzonego zasobu narzędzi do budowania dobrej relacji z pacjentem/ klientem. Poza całym arsenałem komunikacji niewerbalnej, ma do dyspozycji ogromne bogactwo ruchu w relacji , dostrajania, odzwierciedlania, reagowania ruchem na akcję drugiej osoby, synchronię i wiele innych.
Ta część kursu pozwoli na zapoznanie się i doświadczenie wszystkich najważniejszy aspektów budowania poczucia siebie, relacji prze ruch, taniec oraz różne akcje ciała.

Jaką informację niesie ruch klienta? Co mówi postawa jego ciała? W jaki sposób historia klienta przeniknęła do jego preferencji ruchowych? Obserwacja ruchu ma zastosowanie w diagnozie i służy lepszemu rozumieniu trudności i problematyki z jaką zmagają się nasi klienci. Pozwala na stawianie hipotez, które mogą być sprawdzane z odczuciami klientów a także może być bazą do twórczego procesu, zwiększania świadomości ciała i integracji umysł-ciało. Ta część kursu będzie wprowadzeniem do   dwóch głównych systemów opisujących ruch człowieka z których korzysta DMT: Laban Bartenieff Movement System, a także  rytmów rozwojowych Judith Kestenberg.  Zajęcia będą okazją do doświadczania  jakości ruchowych związanych z różnymi etapami rozwojowymi i łączenia ich z tematami psychologicznymi.

Metafora w terapii tańcem i ruchem ma bardzo szerokie i wielowymiarowe zastosowanie. Może być włączana do procesu terapeutycznego w wielu formach, a rozszerzając potencjalne pole wglądu, wspiera realizację różnych celów terapeutycznych. Jedna z pionierek i badaczek DMT – Claire Schmais – zaliczyła symbolikę i metaforę do grupy głównych czynników terapeutycznych w tej dziedzinie, nazywając je: pomostami między ludźmi, między doświadczeniem wewnętrznym a zewnętrznym, a także między historią osobistą i obrazami uniwersalnymi.

Podczas tego modułu będziemy poznawać, analizować i doświadczać możliwości postrzegania ciała, ruch, tańca poprzez zawarte w nich metaforyczne komunikaty. Skupiając się na ekspresyjnym języku ruchu, będziemy pogłębiać świadomość symboliki ciała, postawy, gestu oraz działań ruchowych jak i związanych z nimi myśli, odczuć i znaczeń. Poznamy różne możliwości zastosowania metafory ruchowej w pracy terapeutycznej.

Ten moduł oparty będzie o Ruch Autentyczny, który jest metodą bazującą na doświadczeniu patrzenia i bycia widzianym – temacie niezwykle ważnym w procesie psychoterapii. Metoda Ruchu Autentycznego rozwinęła się w wyniku powiązania wywodzącej się z tańca współczesnego improwizacji ruchowej z niektórymi koncepcjami Junga. Znajduje ona zastosowanie zarówno w szkoleniu i superwizji terapeutów DMT, jak i w indywidualnej psychoterapii tańcem i ruchem.

Praktyka Ruchu Autentycznego pozwala na zgłębianie własnej nieświadomości, uzyskanie wglądu we własne emocje, myśli i zachowania. Jednocześnie uczy patrzenia na samego siebie i na innych w sposób empatyczny, pozbawiony oceny, krytyki czy porównywania, co sprzyja budowaniu poczucia własnej wartości. Ta część kursu będzie okazją do doświadczenia metody i poznania możliwości, jakie daje zastosowanie jej elementów w praktyce terapeutycznej

Tym razem przyjrzymy się możliwościom wykorzystania struktur choreograficznych oraz innych form arteterapeutycznych – rysunku i dramy w celu zwiększenia poczucia bezpieczeństwa klienta, pogłębienia wglądu i ułatwienia procesu zmiany. Taniec, rysunek i drama mogą się wzajemnie uzupełniać, a ich zastosowanie w terapii ma głęboki sens, uruchamiając lewą półkulę i otwierając dostęp do nieświadomości, w której kryje się często zarówno źródło problemu, jak i rozwiązanie. Zastosowanie rysunku i dramy przez terapeutów DMT różni się od sposobu wykorzystania tych technik przez arteterapeutów. Przedmiotem zainteresowania jest nie tyle sam obraz lecz proces jego tworzenia i pojawiający się w nim ruch. Powiązanie obrazów z ruchem umożliwia ucieleśnienie wypływających z nieświadomości treści i somatyczne ugruntowanie zmian.

Emocje – zakorzenione w ciele, uwrażliwiają nas na pewne aspekty danej sytuacji, stanowią wskazówkę do działania i podejmowania decyzji. Rozpoznanie i nazwanie emocji następuje w wyniku integracji funkcji fizjologicznych, poznawczych i pamięci. W związku właśnie z cielesnym aspektem emocji DMT jest metodą dającą ogromne możliwości do eksplorowania, wyrażania, oswajania trudnych czy czerpania z ożywczej siły swobodnego przeżywania pozytywnych emocji, które mogą być „światełkiem w tunelu’ w pracy ze stresującymi tematami. W tej części kursu będziemy zajmować się związkiem emocji z wyobraźnią i archetypami, które opisują Jungiści. Przyjrzymy się też kilku sposobom pracy z emocjami w praktyce DMT.

Wszystkie prowadzące są współautorkami dwutomowej pozycji „Psychoterapia Tańcem i Ruchem” wydanej w 2013 roku przez Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.